Meanwhileat Carla Jean's grandmother's house from which they just fled, Anton Chigurh arrives. He breaks in with his cattlegun and stalks around the house. Finding no one home, he goes through their mail, takes a shower, and then goes to sleep in one of the beds. Llewelyn Moss leaves the hospital and spends a day in a motel. Zoom In Analysis will AGREE with this rating Each character's complexity and background could engage a round table discussion for hours. The conclusion of the film immediately urges the viewer to watch it again and the themes of the film take stabs at a new side of darkness that has previously been either unexplored or done without success. Inthe context of No Country for Old Men, paradise for Carla Jean and Llewelyn is living, without a target on their backs, off of the honest work from a nine-to-five job. When Llewelyn calls Carla Jean in Odessa and tells her she needs to flee, she says, "Llewelyn, I dont even want the money. I just want us to be back like we was." Representation of Violence and Its Importance in No Country for Old Men Essay. The Significance of Violence in No Country for Old Men As is true with most of Cormac McCarthy’s novels, No Country for Old Men is replete with scenes of violence. This novel, which is set in the chaotic and lawless borderland between Texas and Mexico, opens with So, the title refers to the moral decline that gave birth to evil (Chigur) and depraved (Moss) individuals and made modern society unsuitable for "oldtimers". Some links: Wikipedia page on themes and analysis of the movie has a nice set of references. The novel itself took the title from a poem Sailing to Byzantium ( That is no country for old cash. Interesting plot that goes at a nice, steady pace, with some captivating performances by Tommy Lee Jones and Javier Bardem. Thought the ending was total bollocks though and kinda left me feeling a bit i've always been attracted to the image of the mythical america often portrayed in traditional western films. gunslinging, desert-roaming cowboys standing off in a classic shootout. the image may change slightly depending on the time, but the overall aesthetic and premise stays the same. in "no country for old men", cowboys and gunslingers are replaced by hunters and hitmen, and the pickup truck is the favoured mode of transport. it follows the traditional method to a tee, but at the same time subverts it and flips it on its own head. the hero and the villain are present, the standoff is constantly impending, we get a glimpse of what's to come in one of the greatest film scenes ever, and then it... never comes. it should be frustrating, but it's brilliant, alluding to the invisible hand of fate that arches over the whole thing. anton chigurh is one of the most terrifying antagonists i've ever seen, right up to the abominable haircut. he acts a slow moving beast that is completely and utterly confident that he will get the kill he is after; cold and calculated in his every move. even when he is bleeding from a shotgun wound to the leg, he doesn't emote or express pain. in fact, the only time he ever displays disgust is when marriage is brought up. at times, he's not even visible, but still just as vicious and still just as much of a other invisible hand that is always there is change, represented by ed tom bell, the sheriff who sees that the world is speeding right on by past him; "i'm not on their radio." the weapons and the violence are impossible to conceive, and the traditions are falling and dying slowly and surely. what can stop it? not much, all that's left to do is to sit and watch it roll by as you come to terms with the place in time that you reside in as you slow down and settle adore this movie. i love the sound design and the lack of a soundtrack, i love the scenery, i love the southern accents, i love the dialogue. i love that this film tells you that even if you do everything that you can, change and chance can always play their devillish hands, and it either works for you or it doesn't. an all time Anton Chigurh, sullen and strange, is the vengeful ghost of John Calvin, casting his shadow over the South like a revival tent. He wants nothing, absolutely nothing– which is, of course, the fundamental building block of the world. Cormac McCarthy said that “Chigurh” has no real etymology, that he thought it up at random and thought it fit the character. As tends to happen, meaning in language fits phonetics. “Chigurh” means nothing, which is the point– and it sounds, to me, like an onomatopoeia for the screeching of gears in some broken engine. Anton, spirit of the world as a machine damaged beyond repair, spins in the outrage of having been created to serve so senseless a schematic, stripping every gear around him just because he exists. It’s no country for old men not because old men can’t survive there, but because survival simply doesn’t The most nail-biting thriller I've ever seen almost ruined by an ending that just fizzles out without really going anywhere. Yeah, I get that it's symbolic and philosophical and all that jazz, but I think it's a shameful copout for a movie to establish itself as an uncompromisingly violent thriller and then just sort of... end... without much of a really worth the watch. Endlessly quotable, just like Lebowski. "What's the most you've ever lost in a coin toss?"Published I don't get off so much on all the philosophy behind all of this; for me, this movie is about a man that wins by sticking to his morals. He also happens to be the villain. Which sucks. And I hated it. But it was so well done. Damn Banger9/10 amazing movie and the symbolic plot is relatable and makes it a 10Published “No Country for Old Men” is a simple but carefully constructed cat and mouse thriller. It puts aside the goofiness and over-the-top dialogues that made the Coen Brothers famous to instead deliver raw violence and nail-biting suspense, with the complete lack of music constantly emphasizing the gritty and tense atmosphere. The snowy plains of “Fargo” are replaced with the gritty desert landscapes of Texas, the inept criminals give space to cold-blooded professionals, the cops are worn out by age and always one step behind. In the end, it’s not important who dies and who lives, as the plot is just a way like another to underline the profound resignation of a tired sheriff who can’t understand the ages he lives in anymore. I don’t think there’s so much worthy philosophy behind it, but it’s still a perfectly packaged thriller with great cinematography and a notable cast, particularly Josh Brolin as the resourceful redneck and Javier Bardem as the henchman with the ugliest haircut felt like the entirety of this movie was trying so hard to depict bardem as the calculated psychopath he was playing, but in each of his scenes I mostly had an overarching sense of “is that it?”. perhaps it’s just all about expectation. through all the nonsensical gory violence, nihilistic/existential americana, inescapability of life/death and general lack of humanity; themes that are not only heavily present in this movie but scattered throughout the coens’ filmography, I felt that No Country For Old Men was rather hollow. it offers nothing to me. at its core, it feels empty of anything worth talking about. at least for me. on the surface, I can appreciate the shades of morality manifested through the composition of each of the main characters and what each of those represent in the larger context of AMERICA and its moral fabric, but it had me constantly wanting more. I wanted to know so much more about these people, from the most hopeless to the most inhumane, but the general motif of this movie felt like a constrictor to any true sense of deeper characterisation. people would pop in and out with their singularities but with an inability to create a coherent thread through them. maybe it’s the source material, maybe it’s the coens. but it felt more limiting the more it tried sucking you into its decrepit world. in a way where I could just never fully engage. so when it ends i’m provoked with a feeling of appreciation but not much else. like other coen “classics” such as fargo and big lebowski, by its conclusion i’m left merely appreciative for what the movie was, rather than actually loving it and considering it a classic. but maybe the real and more human reason that I didn’t care much for this was just because I was bored. from the procedural, to the chase. nothing really captured my attention and devotion as much as i’d hoped it would. i know what they were going for with the slow pace, but this would’ve really benefitted from a badass score, as shallow as it may sound. i’m a sucker for slow paced movies with purpose, but after the gas station sequence i was basically like “ok i get it” and that’s all. it is what it is Ÿ¤Ÿ»‍♂️ I can now join the small group of people who believe There Will Be Blood should’ve won over this. justice for Votes are used to help determine the most interesting content on RYM. Vote up content that is on-topic, within the rules/guidelines, and will likely stay relevant long-term. Vote down content which breaks the rules. Posted byu/[deleted]4 years ago Hey there. I saw this movie for the first time earlier today and I have to say it's brilliant and I could see why every year people refer to this movie as a classic despite only being released 11 years ago. It would be a crime for me not to talk about the villain. I don't know about you guys but for me, the villain is everything. It defines the protagonist and in this case the villain did a superb job. You know, movies like this is what makes me wonder why there shouldn't be an Oscar academy award for the best villain of the year. He was mesmerising and just a peculiar character. On one hand you can see how he regrets what he's doing because of how cloudy his eyes become but on the other hand he has this almost realisation that it's either this job or he ends up homeless and his nihilism characteristic is being questioned which I find the complex interesting. The protagonist is presented as hard to root for because of what he does in the first scene but somehow I managed to still root for this character by the end of his arc despite the only humanising thing about him is that he has a wife which really shows the impressive talent of the directors. The wife character also is very important not only for the humanisation of the protagonist but she represents a common person who is trapped in a really bad situation just because of the people they are surrounded by, which is something we all feel while watching this movie since of how invested we were in this characters and feel like we are part the scenes. The acting all across the film is brilliant. I do have one small issue with the old man character. I understand why he's there and the meaning of his character but I was just incredibly bored every time he showed up and especially in the climax, I just felt incredibly restless and wanted the movie to end. The dialogues were fantastic. Especially of the villain. You can really tell the amount of effort going into making the villain as complex as possible and just about see his ideologies about life aka. Randomness. I think special credit should be given to the sound team. Every bullet sound scares the living nightmares out of me. Especially the first time you hear it. It's probably why I was so interested into the villain from the first sound. Aside from that, I'm a huge fan of movies when people don't get what they wanted. It mirrors real life almost. I'm a strong believer that in life, you won't get what you want but if you work hard and stay kind, amazing things will happen to you. And this movie gave me exactly that since characters don't get what they want. I also have to talk about the location of the film. The use of the desert and it's emptiness of it really shows how isolated and helpless characters are which adds this layer or urgency and perhaps even sympathy. Thank you for reading this and feel free to comment. Have a nice day! Summary The time is our own, when rustlers have given way to drug runners and small towns have become free-fire zones. The story begins when Llewelyn Moss finds a pickup truck surrounded by a sentry of dead men. A load of heroin and 2 million dollars in cash are still in the back. When Moss takes the money, he sets off a chain reaction of catastrophic violence that not even the law, in the person of aging, disillusioned Sheriff Bell, can contain. As Moss tries to evade his pursuers-in particular, a mysterious mastermind who flips coins for human lives-the film simultaneously strips down the American crime drama and broadens its concerns to encompass themes as ancient as the Bible and as bloodily contemporary as this morning's headline. Miramax Details Runtime 122 min Rating Rated R for strong graphic violence and some language. Production Mike Zoss Productions Genres Drama, Thriller, Crime, Western Country USA Languages English, Spanish Home Release Date Mar 11, 2008 By MetascoreBy User Score -Sen sıcak yatağında yaşlı bir kadın olarak öleceksin Rose. Şimdi değil, burada değil... bana söz ver. Yukarıdan da anlaşılacağı gibi tam bir dramatik aşk filmi. Ama tabi ki bu kadarla kalmıyor tüm zamanların en iyi filmlerinden biri olarak gösterilen ve dönemin ödüllerini silip süpüren Titanic. 1900'lü yılların başında dönemin en iyi gemisi olarak inşa edilen Titanic'in başına geleni artık hepimiz biliyoruz. Zaten filmde bu gemideki bir aşk hikayesini olay ile iç içe işliyor. Tüm bunların dışında bizi 1900'lerin başına götüren film, Avrupa'nın toplumsal yapısını,iç dinamiklerini gözler önüne sermesi açısından da çok önemli bir eser. Yalnızca bir aşk filmi değil😉 Sınıf farkı her ayrıntısına kadar gösterilmiş. Gemi içerisindeki paylaşılan alanlardan tutunda giyim tarzına tavra kadar her nokta hassas bir şekilde işlenmiş. Kazan dairesinde çalışan işçiler, daha az korunaksız bölmelerde yolculuk eden ucuz biletli yolcular, kültürel farklılıkların eğlence anlayışına yansıma gibi detaylar, hem döneme ışık tutuyor hem hak, hukuk adalet ve yaşam statüleri hakkında bir portre çiziyor. Teknolojinin getirdiği gözü karalığı ve lükse yatırımı hiç saymıyorum. Ki bu geminin batmasının sebeplerinden biri. Ve geminin batış anında gelişen olaylar filikalara önce zenginlerin alınması, bu dehşet anında bir annenin korkan çocuklarına kendilerine sıra gelinceye kadar çaresizce hikaye anlatması, müzisyenlerin hala müziğe devam etmesi gibi ayrıntılara bakıldığında tarih ve duygu kokan bir film. Ki gerçekte filikalara binen yolcular diğer yolcuların çığlığını duymamak için şarkı söyleyip alkışla tempo tutuyorlardı. Yardım da en son akla gelen kazan dairesinde ki işçilerdi. İşte Avrupa medeniyetinin küçük bir minyatürü olan Titanic böyle manzaralara sahne oldu. Şimdi oturup Titanic filmini dönemin toplumsal, ekonomik ve ahlaki yapısını anlamak için izlediğimizde daha manalı bir film olduğu gerçeği ile karşılaşırız. Filmi bir kez daha izlemeniz dileği ile Hoş çakalın. Vasatlığa prim vermeyen Coen Kardeşler”in ”En İyi Film” dâhil olmak üzere 4 dalda Oscar ödülü kazandıkları filmleri “No Country ForOld Men / İhtiyarlara Yer Yok” 2007, alışılmışın dışında bir suç filmi olmasının yanı sıra birçok açıdan da Coen”ler sinemasının zirve noktalarından birisini oluşturur. Cormac McCarthy”nin aynı isimli romanından uyarlanan filmin sinematografisi, Hollywood”un önde gelen görüntü yönetmenlerinden Roger Deakins”ın imzasını taşır. Tommy Lee Jones ve Javier Bardem”in başarılı performanslarıyla da göz dolduran No Country For Old Men, gösterime girdiği yılın tartışmasız en çok dikkati çeken filmlerinden olmuştur. üç paralel çizgi Filmin sade bir Amerikan draması veya bir suç filmi olarak görünen ancak detaylandırıldığında oldukça kompleks bir yapısı mevcut. Dikkati çeken ilk nokta üç ana karakterin hiçbir şekilde aynı anda aynı mekanda bulunmamasıdır. Hepsi de birbirlerinin varlıklarından haberdardır ve durup dinlenmeden birbirlerinin izini sürerler. Birisinin yaptığı eylem, diğerleri için bir çekim ağırlığı oluşturur. Dolayısıyla üç paralel çizgide ilerleyen dengeli bir etkileşim mevzu bahistir. Fakat doludizgin sürüp giden kovalamacada karakterler hiç göz göze gelip diyalog kurmaz, karşılıklı oturmazlar. Birisinin ardında bıraktığı kaos, diğerinin konusunu oluşturur. Adeta bir tren misali, birisinin çıktığı vagona diğeri girer. En nihayetinde ise bu üç paralel çizgi, hiçbir surette kesişemeden kendi yollarına ayrılır. Bu noktada dikkat çekici bir diğer unsur da ana karakterlerin başına gelenlerin, filmin esas konusuyla pek fazla ilintili olmamasıdır. Evet, öykünün çizdiği portrede çatışan iki taraf aslında beceriksiz ve pasif Teksaslı kanun adamları ile çetin Meksikalı uyuşturucu mafyalarıdır. Alış veriş esnasında bir çatışma çıkmış, taraflar birbirlerini öldürmüş, parayı alıp kaçan da kan kaybından fazla uzaklaşamamıştır. Polis ise bu uyuşturucu alış verişinde bulunan mafyalara hiçbir şey yapamamıştır. Llewelyn, çantayı bulup kaçtığında, Anton Chigurh, Llewelyn”in peşine düştüğünde ya da atıyla çatışma yerini gezen Ed Tom, mevzunun iç yüzünü öğrendiğinde her şey çoktan olup bitmiş, filmin anlatacağı herhangi bir sözü kalmamıştır seyirciye. Bir ”kaos” veya tam tersine bir ”yaratılış” sonrasına odaklanan senaryo, filmin ilk yirmi dakikasından sonra üç ana karakterinin tahlillerini yapmaya koyulur. çünkü bu üç karakterin çizgisi aslında filmin esas sorunsalını vurgular İnsanlar paraya tamah ettiği müddetçe ahlakları yıkılır, tüm iyi yönleri silinip gider ve katil ile kurban arasındaki keskin hat silikleşip yok olur. Chigurh”unYaratılışı Filmin bir yaratılışın veya inşası halen devam eden yeni bir dünyanın kuruluşunun naif bir yorumu olduğunu pekâlâ iddia edebiliriz. Açılış sekansı, bu fikri doğrular niteliktedir. önce, film boyunca hiç kesilmeyen rüzgarın sesi işitilir, ardından Şerif Ed Tom Bell”in dış sesi devreye girer. Gençliğini hatırlar Ed Tom. Daha ilk cümlesiyle bir emekliliğin, bir yaşlanma sendromunun sıkıntısı hissedilir. Bu topraklarda şeriflik yapmaya başladığında 25 yaşında olduğunu belirtir yaşlı dış ses. Bu pek manidar cümle, bölgede ardı arkası kesilmeyen suçların sebebini kendisinde arayan bir adamın iç hesaplaşmasını da dikkate getirir. Ed Tom, 25 yaşından beri kanun adamlığı yaptığını, babasının, hatta dedesinin bile bir kanun adamı olduğunu, ama yine de insanın karanlık doğasını bir türlü değiştiremediklerini, bir türlü topraklarına suçsuz, huzurlu bir yaşamı getiremediklerini söyler gibidir adeta. Ed Tom”un dış sesine paralel bir biçimde önce ağır ağır doğan güneşin görüntüsü belirir, boş, bakir topraklarda gün doğuyordur. Ardından rüzgarın varlığını vurgulamak için bir yel değirmeni görüntüsü takip eder peyzajları. Diğer karede ise özel mülkiyetin, hudutların ve aidiyetin temsili olan dikenli çitler gösterilir. Bu ”yaratılış” anlamı taşıyan görüntülerden sonra tıpkı Ed Tom”un kendisi hakkında söylediği gibi 25 – 30 yaşlarında genç bir polis memuru, Anton Chigurh”u tutuklayıp karakola götürdüğü sahne başlar. Açılış sekansının neyin yaratılışı olduğu sorusuna Chigurh”un karakoldaki polis memurunu boğarak öldürdüğü ve bileğindeki kelepçelerden kurtulduğu sahne çok yalın bir şekilde cevap verir. Bu yaratılış, Anton Chigurh”un yaratılışıdır. Sıradan bir vatandaş şekline bürünüp insanların arasına karışmakta gecikmez ve önüne çıkan herkesi madeni parasıyla teste tutar. Şüphesiz madeni parayla yazı tura atarak kurbanlarının yaşayıp yaşamamasına karar vermesi para – ahlak ilişkisinin net bir ironisidir. Para ve Ahlak Filmde para, her kapıyı açabilen bir anahtar gibi gösterilir. Sadece Llewelyn için bu böyle değildir, elbette o, tıka basa dolu para çantasıyla öykünün en zengin karakteridir. Ancak önemsiz gibi duran birçok mizansende para veya pazarlık konusu gündeme geldiğinde herkesin acımasızlaşabildiği dile getirilir. örneğin Llewelyn, kanlar içinde Meksika sınırını geçerken gümrük memuruna takılmamak için karşısına çıkan gençlerden birisinin gömleğini ister. Genç ise, Llewelyn”in neredeyse kan kaybından ölmek üzere olduğuna aldırmadan gömleği için kendisine ne kadar ödeyeceğini sorar. Anton Chigurh da araba kazasından sonra kanlar içinde kaldırıma oturduğunda benzer bir yola başvurur, yanına gelen iki çocuktan birisine “Gömleğin için ne kadar istersin?” diye sorar. çocuğun pazarlık yapacak bir kabiliyeti yoktur belki ama Chigurh”un verdiği parayı arkadaşıyla paylaşmaya da yanaşmaz ve onunla tartışmaya başlar. Ed Tom da rüyasını karısına anlatırken para lafı eder, rüyasında parayı kaybettiği için babasının kendisini azarlayacağını, bu yüzden yanına gitmeye korktuğunu söyler. özetle, filmdeki karakterlerin hepsi, Anton Chigurh hariç, ”iyi” ve ”suçsuz” kişiler olmalarına rağmen paraya karşı zaafları vardır. Oysa ki Chigurh, öykünün tek ahlaklı karakteri olarak bu zafiyetten uzaktır. Onun prensipleri vardır, bu prensiplerin ötesindeki hiçbir şeyin, paranın bile, önemi yoktur. Yazı ve turanın verdiği kararlara bire bir uyar, tavizsidir ve yaptığı anlaşmalara sadık kalır. Meseleye bu açıdan bakıldığında Llewelyn elindeki para çantasıyla dur durak bilmeden kaçarak Chigurh”un zıt kişiliğine dönüşür. İşin ilginç yanı ise bu iki karakter arasındaki çatışma film boyunca heyecanla ilerlerken Llewelyn”i, paranın gerçek sahipleri olan Meksikalı mafyanın öldürmesi ve bu cinayette Chigurh”un hiçbir rolünün bulunmamasıdır. Tanrı ve Ed Tom Bell Her ne kadar filmin üç ana karakteri olsa da temelde tüm olaylar Şerif Ed Tom Bell hakkındadır. Gün doğumuyla başlayan film, kahvaltı masasında bir rüya anlatımıyla sona erer. Sanki tüm yaşananlar bir rüya, Anton ve Llewelyn ise Şerif”in birer ego ve id”idir. Adeta Ed Tom, rüyasında kendisini ikiye bölmüş, bir yanıyla Anton gibi ahlaklı ve acımasız olmayı, paraya tamah edenleri tereddüt etmeden öldürmeyi denemiş, diğer yanıyla da Llewelyn gibi özgürlüğün de temsili olan çantayı alıp kaçmayı, sınırların ötesine geçmeyi istemiştir. Bu rüyanın sonunda Llewelyn öldürülmüş, Anton da arabasıyla kaza yapıp ağır yaralanmış ve kazanan taraf kapitalist düzen olmuştur. Bu elbette ki bir yorum, ancak filme belli bir pencereden bakıldığında anlamlandırılabilecek bir yorum. Zaten finalde, Ed Tom masaya oturup karısına rüyasını anlatmaya başladığında bir değil birkaç tane rüya gördüğünü ve hepsinin de babası hakkında olduğunu söyleyerek böyle bir psikoanalitik okumaya açık kapı bırakır. Film boyuca ilerleyen öykü de aslında Ed Tom”un babasına dair bir rüyadır. Dikkat edilirse Ed Tom, Anton Chigurh”la Llewelyn öldükten sonra karşılaşma şansını yakalamış, her ikisi de birbirilerinin varlığını hissetmiş ancak yüzleşmekten kaçınmışlardır. Bu korkunun ve yüzleşmeyi reddedişin ardından Ed Tom”un babası Ellis”i ziyaret ettiği sahne gelir. çok sıradan gibi duran, yalın diyaloglarla ilerleyen sahnede tanrının, suçun ve adaletin sorgusu yapılır. Ed Tom”un yıllarca tanrıyla karşılaşmayı dilediği, sırf kendini iktidar sahibi bir kanun adamı olarak görmediği için emekli olmayı tercih ettiği öğrenilir. Korkuyordur, çünkü çaresizdir. Para ve ekonomik düzen insan ruhunu günden güne tahrip etmekte, onu çirkinleştirmektedir ve bir kanun adamı olarak Ed Tom”un bu durumu düzeltebilmek için elinden hiçbir şey gelmiyordur. Yapabileceği en doğru şey kendine yer bulamadığı bu düzenden kaçıp emekli olmaktır. Babası Ellis”in aksine Ed Tom oldukça pesimist ve sıkıntılıdır. Ed Tom, rüyasında babasıyla birlikte karanlık bir gecede dağlara doğru at koşturduğunu, derken babasının kendisine yolu tarif edip yanından ayrıldığını söyler. Ta ötelerde babasının bir meşale yaktığını, karlı soğuk geceye aldırmadan başka meşaleler yakmaya gittiğini gördüğünü belirtir. Tarif edilen yolu devam ettirdiğinde ise, yani dağın öte yanına ulaştığında, babasının kendisini orada bekleyeceğini biliyordur. Başlangıçta görsellikle kurulan yaratılış fikrinden sonra kapanıştaki dil ile kurulan ölüm hissi, Ed Tom”un içsel sürecini tamamlar. Ve sözünü “Derken uyandım!” diyerek bitirir. çünkü o, her ne kadar atalarının meşalelerini takip etse ve adalete yürekten inansa da dünya, paranın yarattığı düzenle her gün biraz daha kirlenmekte, sebepsiz yere işlenen suçlar artmaktadır. Yine de hem Ed Tom”un hem de dünyanın sonu muğlaktır. Bu sebeple de rüyası bitmeden uyanmıştır. No Country For Old Men, Coen Kardeşler”in çektiği en sıra dışı ve bol katmanlı filmlerden. İsminin de işaret ettiği üzere yeni ekonomik-toplumsal düzenin, eski dünya sistemini silip attığı bir dönem yaşanmakta ve bu dönem, ”ihtiyarları” hayatın dışına itmektedir. Coen”ler, ahlak-suç-para üçgeninde bir toplumun tarih içinde nasıl devinip bu kör noktaya geldiğini sorgulamış, westernlerdeki ”gözü kara şerif” ikonunu kırıp yerine korkak ve iktidarsız bir şerifi, haklı bir davası olan yepyeni bir seri katil profilini, esas oğlan olacakken seyirciyi hayal kırıklığına uğratan bir başkahramanı merkezine alarak öykücü Amerikan sinemasında yapı bozumuna gitmiştir. Film, gerek mekan-zaman ilişkisini kendine has yorumlama biçimiyle, gerek klasik anlatı kalıbını otopsi masasına yatırmasıyla, gerekse en az diyaloglu aksiyon filmlerinden birisi olmasıyla dikkatleri üzerine çekmiştir. Ayrıca Stanley Kubrick sinemasına ve Amerikan suç tarihine yaptığı referansları da es geçmemek gerek. No Country For Old Men”in tüm beklentileri havada bırakan finaline anlam veremeyenlerin oturup farklı okumalarla filmi baştan izlemesi tavsiye olunur.

no country for old men analiz